Stara Dębica

31. rocznica śmierci Józefy Anieli Rysińskiej, Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata

22 stycznia minęła 31. rocznica śmierci Józefy Anieli Rysińskej, ps. „Ziuta”, żołnierza Armii Krajowej, członkini Rady Pomocy Żydom „Żegota”, Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata.

Józefa Aniela Rysińska urodziła się 7 sierpnia 1922 r., w Pilźnie. Uczęszczała do Szkoły Powszechnej, a następnie do gimnazjum w Tarnowie. W okresie okupacji hitlerowskiej, jedna z najaktywniejszych i najśmielszych oficerów łącznikowych, pracujących w Radzie Pomocy Żydom (kryptonim „Żegota”) dystryktu krakowskiego – organizacji utworzonej w porozumieniu z Delegaturą Rządu RP na Kraj, usiłującej stworzyć wszelakie formy pomocy dla prześladowanej ludności żydowskiej.

Józefa Rysińska od wiosny 1940 r. działała aktywnie w krakowskiej Żegocie. Zajmowała się transportem dzieci żydowskich z getta pilźnieńskiego i okolic Pilzna do ochronek krakowskich, organizacją fałszywych dokumentów dla ukrywających się Żydów. Organizowała ucieczki z getta pilźnieńskiego, a po jego zamknięciu z getta w Dębicy. Pomagała w ucieczce żydowskim więźniom obozów pracy przymusowej w Pustkowie oraz Szebniach, zawożąc im lekarstwa, żywność, pomagając w ucieczce, odbierając grypsy dla rodzin. 

Wraz z matką ukrywała w swoim domu żydowską dziewczynkę z rodziny Reichów, wyprowadzoną z getta w Pilźnie. Wśród uratowanych przez Józefę Rysińską znaleźli się m. in. Janina Altman Hescheles, Juda Eisman, Michał Borwicz, Ignacy Reich – mieszkańcy Pilzna.

Podczas wykonywania zadań została aresztowana przez Gestapo w 1943 roku. Trafiła do aresztu w Tarnowie, gdzie przeszła ciężkie śledztwo. Nikogo nie zdradziła. Niemcy skierowali ją do obozu w Szebniach. Tam zachorowała na tyfus. Uznano ją za zmarłą i wyrzucona na stos z ciałami innych zmarłych. Została ocalona dzięki medalikowi Pilźnieńskiej Matki Boskiej Pocieszenia, który dostała od mamy i nosiła zawsze przy sobie, przez co rozpoznały ją współwięźniarki i jej pomogły. Ziuta była także więźniem obozu w Płaszowie, z którego udało się jej zbiec tuż przed końcem wojny.

Po wojnie uczęszczała do Wyższej Szkoły Handlowej – dzisiejszy Uniwersytet Ekonomiczny, na którym w 1947 roku ukończyła ekonomię. Była pracownikiem różnych krakowskich firm w działach ekonomicznych. Wiadomo, że wspomnienia wojenne zachowała dla siebie, niewiele opowiadała o czasach wojny.

Za swoją postawę, narażanie życia i poświęcenie Józefa Rysińska, w 1966 r., została uhonorowana Medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata, przez Instytut Yad Vashem oraz parlament izraelski Knesset. Jest jedną z pierwszych uhonorowanych, mającą własne posadzone przez siebie drzewko oliwne w Alei Sprawiedliwych w Jerozolimie, jako hołd oddany jej przez Żydów, których uratowała. Jej nazwisko jest także wśród nazwisk Sprawiedliwych na Ścianie Honorowej w Yad Vashem.

Kilkukrotnie bywała w Izraelu na zaproszenie ocalonych przez nią Żydów. W grudniu 1981 roku posadziła drzewko w Ogrodzie Sprawiedliwych w centrum Yad Vashem.

Józefa Rysińska zmarła w Krakowie, 22 stycznia 1993 r., pochowana na cmentarzu w rodzinnym Pilźnie.

Sylwetka Józefy Rysińskiej przedstawiona jest na wystawie Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, w oddziale Fabryka Emalia Oskara Schindlera, pt. „Żegota – ukryta pomoc”.

W 2018 roku na wniosek Gminy Pilzno i Muzeum Regionalnego w Pilźnie została patronką mostu w jej rodzinnej miejscowości.

Shares